'Cube of truth': Activist Protest against Horse-drawn Carriages in Istanbul, Turkey

On June 16, 2019 a coalition of vegan activist groups comes together with an anti horse-drawn carriage campaign featuring flat-panels and blank masks on a sunny and crowded summer Sunday afternoon in front of the ferry pier of Kadikoy, Istanbul.

It is June. It is hot. It is humid. But according to the coalition, nothing compares to the unethical reality of the horses enslaved for tourism and transportation purposes mainly on the Princes Islands of Istanbul (Adalar) and other parts of Turkey.

Among the participants, the prominent journalist, author and vegan animal liberation activist Zülal Kalkandelen, in the coalition's public statement said "horse-drawn carriages must be abolished and nature-friendly solutions must be implemented for transportation on the islands of Istanbul and other parts of Turkey where horses are used for carriage purposes, and to think that we have the right to exploit other animals just because we are human is a result of sickness which is called 'speciesism'."

"Taken captive by  the tourism sector, in the name of so-called 'nostalgia'; these horses are forced to pull carriages full of people, nonstop, in the uphill streets of the island, under broiling summer sun with so little food and water to survive on. They are being used as if they were machines, which can easily be observed through their skeletal figures and exhausted eyes. 400 horses are estimated to have died every summer under this slavery. The sea floor is full of their dead bodies. And when high season is over, they are simply tossed aside, because it is less costly to replace them with new ones from all over Turkey at the beginning of summer, than to feed them during low season. The mechanization of animals who are conscious living beings just like people is the biggest shame of human history. We are animal freedom activists who defend that people mustn't have right of initiative on animals who are conscious and sentient living beings." she continued.

During the demonstration, which lasted about two hours, the activists, wearing white blank masks while holding laptops and placards that showed graphic images of exploited horses on the Princes Islands of Istanbul, demanded abolishment of the horse-drawn carriages. Drawing a lot of attention by the public, the group members also handed out leaflets to passers-by and explained to them the reasons for the demonstration.

For quite some time, many animal rights groups in Turkey have been organizing various protests against the horse-drawn carriages. All of these groups, without a sign of hesitation, agree that the horses must be liberated from their slave status, and the necessary measures must be taken to ensure that the horses live in places for the rest of their lives where the animals will not be used, and they demand that this sector be abolished once and for all.

Just a week before the city is set to hold a repeat of the municipal election, the activists also called out to the Istanbul mayoral candidates and reminded them that it is the sole legal authority of the metropolitan municipality to solve this problem.

The anti horse-drawn carriages coalition has been formed by "The Independent Animal Rights Society" (Bağımsız Hayvan Hakları Topluluğu), "Animal Liberation Initiation" (Hayvan Özgürlügü İnisiyatifi), "Istanbul Vegan Initiation" (İstanbul Vegan İnisiyatifi), and "Solidarity with Animals Initiation" (Hayvanlarla Dayanışma İnisiyatifi).

The demonstration ended after the following press statement:

HORSE-DRAWN CARRIAGES ARE CRUEL AND THEY MUST STOP NOW!

Cube of truth action, that is seen here today, is for the horses who are tortured and died on coaches all over the country in Prince Islands of İstanbul, İzmir, Bolu and Edirne.

This action is to announce the voices of horses who die in pain.

This action is to expose the truth about violence towards horses.

This action is to declare the screams of horses whose backs got whipped.

This action is against people who continue horse-drawn coach so that,

Some people could earn money,

Some people find that cruelty fun,

Some people defend it because it is a tradition.

We as activists shout out that animals are not property, slave or object.

We try to express that 400 coach horse die with torture each year only in Prince Islands, coaches are used as killing machines,

We declare that died coach horses are thrown to sea as worthless objects, the horses who fall to the ground because of tiredness are beaten, horses whose bodies are wiped out because of carrying too much load end their lives in slaughterhouses.

Horses, who symbolize freedom, power and friendship in human imagery, are used in coaches and horse-drawn carriages - as slaves and are forced to pull not only the carriages but also the load and people who pile in carriages.

The horses are used as machines in boiling hot summer, in chilling cold winter, under rain and wind, day and night.

The mechanization of animals who are conscious living beings just like people is the biggest shame of human history.

To think that we have the right to exploit other animals just because we are human is a result of sickness which is called ‘speciesism’.

Do you remember what happened on the first day of this year?

On the first day of 2019, a fire broke out on barns in which coach horses stayed in Büyükada.

9 horses according to official information, 12 horses according to information from Büyükada burnt to death.

The tragedy took small part on newspaper. The press gave a headline as ‘they perished’ again ignoring that died horses are also conscious sentient living beings.

The head of Coachmen Chamber spoke to TV saying ‘We have great pain and loss.’ As it is said, coachmen in Prince Islands, who doesn’t have construction plan, built scratchy barns within their limits, so they are in a tight corner, too.

The owners of dead horses said ‘They were all our children’. Does a person exploit a living being called ‘my child’ murderously? or ride the child on a coach and make the child carry load while whipping?

It is not right to earn money by systematic cruelty to sentient living beings. When a human’s child is dead, he doesn’t talk about the size of his lost, he can’t.

We are animal freedom activists who defend that people mustn’t have right of initiative on animals who are conscious and sentient living beings.

Enslaved by the tourism sector, in the name of so-called ‘nostalgia’; these horses are forced to pull carriages full of people, nonstop, in the uphill streets of the island, under broiling summer sun with so little food and water to survive on. And in winter, they are simply tossed aside…

One can only see their pain and desperation by looking into their exhausted eyes.

We demand an end to this exploitation and freedom for all horses, either in Turkey or elsewhere on earth.

We don’t want any whips landing on horses’ backs any more.

We demand this unjust bloody sector be abolished once and for all.

We demand liberation not betterment. Betterment is not a acceptable suggestion. Because horse-drawn carriages mean slavery for horses. For the freedom of horses, coaches must end all and the horses must be saved to live in peace for the rest of their lives without being used.

There exist some cities that meet these demands. Horse-drawn carriages ended in Adana two years ago, in Kuşadası and Antalya in this year.

However in Antalya, some news saying horses granted to farmers ‘with the purpose of supporting development’ took part in the press. This means continuing the exploitation by changing the owner of the horses. We do not accept that kind of trickery.

Ending all horse-drawn carriage problems is possible with legal regulations by the improvement of 5199 Animal Protection Act. A large number of animals die in suffer because of the delay on these improvements.

So, without waiting for legal improvements, resolving the problem with their own authority is an urgent case for the municipalities. Horse-drawn carriages are not essential obligation for transportation.

Transportation Coordination Center, connected to İstanbul Metropolitan Municipality, is authorized about horse-drawn carriages in Princes Islands. We demand them to end horse-drawn carriages and put ecological solutions into practice.

*We demand that the horses be liberated from the carriage sector IMMEDIATELY!

*We demand that there be no such thing as a certain number or horse-drawn carriages kept in the name of  'nostalgia' and every single one of the horses be freed from this slavery system!

*We demand that there be no such thing as "limited work hours" for the horses as "humane exploitation" is an oxymoron.

*We demand that the necessary measures be taken to ensure that the horses live in places for the rest of their lives where they will not be used!

*We demand that it be guaranteed that the horses in their living spaces never ever be used for riding, transporting, racing or any other purpose that would serve the benefits of humans!

*We demand that horse-drawn carriages be abolished once and for all!

*We demand freedom for the horses!

*This a struggle for freedom and the people owe this to the animals.

End for the horse-drawn carriages, Freedom for the horses!

ANIMAL LIBERATION ACTIVISTS!

"The Independent Animal Rights Society" (Bağımsız Hayvan Hakları Topluluğu)

"Animal Liberation Initiation" (Hayvan Özgürlügü İnisiyatifi)

"Istanbul Vegan Initiation" (İstanbul Vegan İnisiyatifi)

"Solidarity with Animals Initiation" (Hayvanlarla Dayanışma İnisiyatifi)

Photos from the demonstration:

https://drive.google.com/drive/folders/1lclpfCjcg905F4LxfgkJgfeIBvi7eH3V

The demonstration on media:

https://www.birgun.net/haber-detay/atli-faytonlar-zulumdur.html

https://www.haberler.com/kadikoy-de-atli-faytonlara-karsi-gerceklik-kupu-12151656-haberi/

https://www.mynet.com/kadikoyde-atli-faytonlara-karsi-gerceklik-kupu-eylemi-yapildi-110105485730

https://kuzeyormanlari.org/2019/06/16/hayvan-ozgurlugu-aktivistleri-kadikoyde-gerceklik-kupu-eylemi-gerceklestirdi/

Videos:

https://www.dailymotion.com/video/x7bdoaf

https://www.youtube.com/watch?v=zlSjtfraQfY

Protest against horse-drawn carriages in Istanbul

ISTANBUL- A group of cyclists calling themselves as "life defenders" protested against horse-drawn cabs (phaetons), demanding for abolition, met for a bicycle convoy for justice.

On a sunny afternoon on May 13 2018, around 30 protesters with bicycles gathered in front of the Kadikoy Princes' Islands Ferry Port and distributed leaflets to inform the public about the slavery of horses being used for transportation purposes in Turkey, in a protest organized by Don Kişot Bisiklet Kolektifi (Don Quixote Cycling Collective).

Protesters then started cycling from Kadikoy to Bostanci, a 10 km route, shouting out slogans along the way such as "Get off the horse cab ride a bike!", "Liberation for animals, humans and the earth!", "Revolt, animal, liberation!", "Revolt, revolution, bicycle!" while some participants held signs asking people to go vegan.

                                                       go vegan/break the cabs, liberate the horses

The convoy reached Bostanci Ferry Port in 1 hour and 30 minutes while the public showed their support by clapping their hands throughout the route.

In the public statement, the group declared: "As defenders of life we, have burnt the bridges, rolled up ours sleeves. Like other animals, horses too, are being used under the authority of humans with every strike of the whip being thrown at them. It is time to rise up for the animals that are being kept as slaves for the transportation needs of humans and against the mentality that see them as mere objects. Horse cab "accidents" are nothing but systemic murders for animals as well as the human ride them. It's not the 'better treatment' we are after, we want the abolishment of the horse-drawn vehicles. We want freedom for the horses. It's time to get off the horse cab and ride a bike for good!"

Atlı Faytonlara karşı Bisikletli İsyan: Atlı Faytonlar Bisikletçilerce Protesto Edildi

İSTANBUL- 13 Mayıs Pazar günü, Don Kişot Bisiklet Kolektifi'nin çağrısıyla Kadıköy'deki Adalar iskelesi önünde buluşan bir grup bisikletçi, atlı faytonların kaldırılması için adalet konvoyu oluşturdu. 30'dan fazla bisikletçinin oluşturduğu konvoy, Kadıköy'den Bostancı'daki Adalar İskelesi önüne kadar pedal çevirdi. 

Sürüş sırasında "Faytondan in, bisiklete bin!", "İsyan, devrim, bisiklet!", "Faytonlar Kırılsın Beygirlere Özgürlük!" gibi sloganlar atan grup, yol boyunca bildiri dağıttı. Bisiklet yolundan ilerleyen konvoya yol üzerindeki insanların da alkışlarla destek verdiği görüldü.

Atlı faytonların yasaklanmasının gündeme geldiği son yıllarda faytonların kaldırılması için yapılan eylemlerin artışta olduğu gözlemlenirken, bisikletçi grup içinde hayvan haklarının bir bütün olduğu ve sadece atların değil, hayvan kullanımın topyekun etik olmadığına dair vegan dövizler dikkat çekti.




Grup adına basın açıklaması yapan Betül Köse, "Atlar için köleliğin hüküm sürdüğü, İstanbul Adalar ve faytonculuk yapılan her yerde, faytonculuk adı altında atlara yapılan zulme ve adına kaza denen cinayetlere derhal son verilmelidir! Hayvanlara binlerce yıllık adalet borçluyuz. Talebimiz; Türkiye'nin faytonculuk yapılan her yerinde "daha az fayton" veya "atlar için daha iyi yaşam koşulları" değil; atlı faytonların tamamen kaldırılmasıdır! Atlara özgürce yaşam hakkının yani her canlının doğuştan sahip olduğu en temel hakkın derhal geri verilmesidir. Bizim türümüzün eşit ve özgürce yaşam hakkı onlarınkinden üstün değildir." şeklinde konuştu.

Ev Arkadaşına Hayvan Kullanılarak Yapılmış Peynir Taşıyan “Vegan”(?)

Veganlık; hayvan kullanmamak değil, hayvan "kullanımını" reddetmektir. Bu ret, hayvan kullanmamayı barındırır ama sadece bundan ibaret değildir. Hayvan kullanmamak ile hayvan kullanmayı reddetmek şeklindeki iki kavram arasındaki farka çok fazla kafa yormamış olabiliriz. Bu yazıyla arada ne fark olduğunu mümkün olduğunca net şekilde ortaya koymaya çalışacağım.

Hemen bir örnekle meseleye girelim. Gittiğimiz okulda, içinde vegan olmayan "yemeklerin" bulunduğu bir menünün, her okul günü, bize, ücretsiz olarak "sunulduğunu" farz edelim. Biz, bu menüyü yemekhaneden alsak da, almasak da, bunun her gün bizim için okul yönetimi tarafından oluşturulduğunu düşünelim. Eğer vegansak, veganlığın hayvan kullanımının sonlanması tanımı ve bu tanımla tutarlılık gereği, sırf bizden bağımsız olarak her gün çıkıyor ya da bize ücretsiz verilmesi teklif ediliyor diye vegan olmayan "yemeği" yemekhaneden almayız. Peki, neden yapmayız bunu? Hızlı yanıt: Çünkü hayvan kullanımına itiraz etmemiş oluruz. Aksini yapmak ise, hayvan kullanımını eylemsel ve fikirsel olarak olumlamak olur.

Hayvan kullanımı içeren ve adına "yemek" denen katliam/kölelik somutunu almıyor oluşumuzdaki duruş, hayvan kullanımını yanlış buluyor olmamızın doğası gereği kaçınılmazdır. Dünyada bizden bağımsız olarak her gün işlenen hayvan katliam ve kullanımlarına karşı olmamızın nedeni, bunların bize ücretli ya da ücretsiz; düzenli ya da düzensiz olarak "sunuluyor" oluşu değil; "sunulanın", hissedebilir bireylerin köleleştirilmiş ve/veya katliama uğratılmış hayatları olduğu gerçeğidir. Yani vegan olarak bizler, odağımıza hayvanı alırız ve meselenin hayvanın kullanılmasının yanlış olduğu noktasından hareketle, hayvanı kimin kullanıyor; hayvan kullanımının bize ücretli ya da ücretsiz ulaşıyor; hayvan kullanımının bize ne sıkla "sunuluyor" olduğu meseleleriyle ilgilenmeyiz.

"Nasılsa biz kullanmıyoruz, o zaman arkadaşıma vereyim yoksa çöpe gidecek." şeklindeki bir yaklaşımın odağında hayvan değil, insana hizmet yer alır. Hayvan açısından olaya baktığımızda, hayatının kimin tarafından yok edildiğinin ne önemi vardır? Hayvan, onu biz değil, arkadaşımız kullandı diye bize teşekkür mü ederdi böylesi bir fırsatı olsaydı yoksa bu kullanıma engel olmadığımız; elimizle buna dâhil olduğumuz için tepki mi gösterirdi? Acıyı bilen ve hayatta kalmakta çıkarı olduğunu bildiğimiz bir bireyin hangisini yapacağını kestirmek zor olmasa gerek. Bizim derdimiz hayvanı kimin köleleştirmiş olduğu mudur yoksa hayvanın köleleştiriliyor olması mıdır? Konu, "hayvan kullanım iştiraki"nde "bizim" de mi bulunmuyor oluşumuzdur yoksa hayvan kullanım iştirakine karşı olmak; kimin iştirak ettiğinden alakasız olarak kullanımı sonlandırmak mıdır?

Yemekhanede bize "sunulanı" almayıp bunu bir başka kişiye vermemiz durumu ise, hayvan kullanımına karşı çıkmamak olduğu gibi hayvanların yemek olarak kullanılabileceği fikrini desteklemiş olmak manasına gelir. Bizim bunu hangi niyetli yapıyor oluşumuzun hayatı sonlandırılan ya da köleleştirilen hayvan noktasında bir önemi yoktur. Böylesi bir şeyi, vegan olduğunu söyleyen kişi, okuldaki öğrencilere kendini "itici" göstermemek için yaptığını ve kişilerle kuracağı "pozitif" iletişim üzerinden onlara veganlık anlatacağını ifade edebilir. Böylesi bir örnekte ne gibi sorunlar olabilir? İlk olarak karşımız çıkan sorun, vegan olduğunu söyleyen kişinin, böylesi bir edimi gerçekleştirmesi durumunda kullanımın kim tarafından olduğundan bağımsız ve önemsiz olarak (hayvan açısından olaya bakarız) hayvan kullanımına ret getirmemiş oluşudur. Bu noktada gelmeyen ret, "sunulan" hayvan kullanımı vasıtasıyla gelen onay demektir.

Kişi ya da kişileri, hayvan kullanımının etik bir yanlış olduğunu bize anlatan veganlığa ikna etme girişimi, hayvanın kaynak olarak kullanılabileceğine getirilen onay ile bir çelişkiden öteye gidemez. Kendimizi "vegan" olarak ifade ederken, bizim "payımıza" okul tarafından getirilen hayvan kullanımını kendimiz almayıp başkasına "paslarsak", karşı olduğumuzu söylediğimiz şeyi aynı anda onayladığımız manasını oluştururuz. Onayladığımız bir şeye karşı olamayız mantıken. Karşı olduğumuz şeyi ise onaylamamız söz konusu değildir. Hem karşı olup hem de onaylamanın mantıken tutarsız olduğu noktasından hareketle böylesi bir edimle varacağımız yere çelişki denir. Bu örnekteki ikinci sorun ise yanlış bir temel üzerine "doğru" şeylerin inşa edilemeyeceği gerçeğidir. Nasıl ki gasp yoluyla elde edildiğini bildiğimiz bize uzatılan bir eşyayı "Gasp yanlıştır." diyerek geri çevirmek yerine ses çıkarmayıp bunu bir arkadaşımıza verdikten sonra gaspa karşı olduğumuzu söylememizin bir anlamı kalmamış oluyorsa; hayvan hayatının gaspı olan hayvan kullanımını arkadaşımıza "sunarak" bu kişiye veganlık anlatamayız. Bu kişinin ileride vegan olacağı ihtimali üzerinden hareketle hayvan kullanımına onay vermek, veganlığın tanım ve mantığına aykırıdır.

Yanlış temel üzerinden doğrunun inşa edilemeyeceği gerçeğini şu örnekle somutlaştırabiliriz: Cinayet işlediğini bildiğimiz birinin ileride cinayet işlemesine engel olma olasılığımız üzerinden giderek bu kişiye "itici" gözükmemek adına bu kişinin o anda işlediği cinayetin bir parçası olmayı etik bulabilir ya da o kişiye cinayet aletini uzatarak iştirakçi olarak bu resimde yer alabilir miyiz? Yer alabileceğimizi iddia eden şıkkın yanlışlığı üç çehreden ele alınabilir. Birincisi, eğer kendimizi cinayet karşıtı olarak ifade ediyorsak, o an engel olmadığımız hatta katile yardım ettiğimiz noktadan yola çıkarak katilin "ileride bir gün" cinayet işlemesini durdurabileceğimiz savı, cinayet karşıtı konumumuzla çelişmektedir. İkincisi, katili, cinayet işlememeye ikna edeceksek başta onaylar konumda yer aldığımız o noktayı terk etmemiz gerekir ki eğer o nokta terk edilebiliyorsa o zaman bu noktada başta yer almanın anlamı yitirilmiş olunur zira noktanın terki ile "itici" gözükme olasılığı devreye girmiş olur. Üçüncüsü, daha sonradan ne olacağını bilmediğimiz bir hususta (katil cinayet işlemeyi bırakacak mı, bilmiyoruz.) şimdiden bildiğimiz ve yanlış olduğunu kabul ettiğimiz öldürmenin parçası olmak, yanıtı belli olmayan ve dolayısıyla soru işareti niteliğinde bulunan bir olasılığa karşı yanıtı çoktan belli olan gerçekliği hiçe saymak manasına gelir.

Derdimizin ne olduğunu pekiştirmek için şu örneğe bakalım. Birlikte yaşadığımız insanlardan biri, vegan olduğumuzu beyan etmiş olmamıza rağmen bizden her gün kendisi için hayvan sütüyle imal edilmiş bir kutu peynir satın almamızı istiyor. Eğer "Veganlık hayvan kullanmamaktır." demekle yetinir ve "Veganlık hayvan kullanımına karşı çıkmaktır." üzerinden konum almazsak, gidip o peyniri satın almamızda mantıken bir sorun oluşmadığını iddia edecek kişiler çıkabilir. Ne de olsa o peyniri biz kullanmış olmayacağızdır bu bakış açısına göre. Fakat bizim satın aldığımız bu peynir yüzünden ineklerin kölelik konumları devam etmiş olur. Odakta ineğin bulunmasının gerçek olduğu her koşulda peyniri kimin satın aldığının herhangi bir önemi yoktur. Odakta ineğin olmadığı her koşul, kaçınılmaz olarak odağa insanı yerleştirmiş olur. Bu yüzden "kendine vegan" diye bir şeyden bahsetmemiz hayvan köleliğinin sonlandırılması ve hayvan özgürlüğünün gerçekleşmesi noktasında imkânlı değildir.  Vegan dünya, tek kişinin hayvan kullanmamasıyla değil, dünyada hayvan kullananların bu kullanımı bırakmasıyla mümkün olabilir. Vegan bir dünya talebinde bulunduğumuz anda, vegan dünya için veganlık çağrısı yapmaya başlamamız gerekir.

Hayvan köleliğinin sonunu getirecek şey, peyniri kimin yediği değil; hayvan kullanımıyla üretilen peynir için talebin ortaya çıkmadığı şartların oluşturulmasıdır. Peynir yemeyen ama peynir taşıyan veganlar, hayvan köleliğini sonlandırmak için bir adım atmış olmadıkları gibi hayvanın kaynak olarak görülmesine itiraz etmedikleri/bu itirazda tutarlı olmadıkları için hayvanların kullanılabilecek kişiler olmadığı fikriyle çelişkili konuma gelmiş olur.

Hayvan kullanımı karşısında vegan bir dünyayı peynir taşıyarak değil, peynirin satın alınmasının etik bir yanlış olduğunu anlatarak oluşturabiliriz. "Ben taşımazsan zaten başkası taşıyacak." şeklindeki bir yaklaşım ise, anti-militarist birinin "Nasılsa savaşlar var biz de askerlere mermi taşıyalım, biz taşımazsak nasılsa taşıyan birileri çıkar." demesinden farklı olmayacaktır. Oysa, savaşsız bir dünyayı oluşturmak için başlama noktası mermi taşımak değil, mermi taşımaya itiraz etmektir diğer itirazların yanında. Henüz vegan olmamış ya da veganlığın toplum tarafından bir norm olarak henüz kabul edilmemiş olduğu;  yılda 150 milyardan fazla hayvanın hayatının gasp edildiği bir gerçeklikte tabii ki birileri bir şeyleri biz yapmasak da yapacaktır. Asıl olan bizim buna karşı ne yaptığımızdır. Bizlerin sorumluluğu sessiz kalmak, olanı kabul etmek, olana iştirak etmek, olanın ucundan tutmak değil; olanı reddetmektir. Olanı reddetmek ise, olana iştirak etmekten değil; olana karşı koymaktan geçer.

Veganizm; keyfi olarak hayvan kullanmamak değil, hayvan kullanımını reddetmektir; çünkü veganlık, hayvan kullanmıyor olmanın odağına hayvanın hissedebilir kişi olduğu gerçeğini yerleştirir ve bu gerçek noktasından hareket ettiğimizde mesele hayvanı kimin kullandığı değil, hayvanın kullanılmıyor olması gereksinimidir ve bu gereksinim de, bizi, kimin kullandığından bağımsız olarak hayvan kullanımını reddetmemizin şart olduğu bir yerde konumlar.

“İlk Defa Bir Polis Tarafından İnsan Muamelesi Görüyorum”

“‘Polislerin translara sokakta yürürken bile ceza yazdıklarını, LGBT bireylere kötü davrandıklarını biliyoruz. Siz olayın diğer tarafındayken, yani polisken nasıldı durum’?

‘Mesleğe ilk başladığımda, kendi yönelimimi kabul etmediğim zamanlarda, karakola bir travesti gelmişti. Ama kolları kan revan içerisinde… Polis arkadaşlar da dalga geçiyor. Çok zoruma gitmişti. Kızı nezarete atacaklardı, hayır, dedim. Onu bizim dinlenme odamıza götürdüm, bir kahve yaptım. Sağlık raporuna da ben götürdüm. Bana dediği tek şey: ‘İlk defa bir polis tarafından insan muamelesi görüyorum’. Orada çok duygulanmıştım.’”*

Çiçek Tahaoğlu’nun “Meslekten Kovulan Eşcinsel Polis Anlattı” haberinden bir bölüm okudunuz.

“İnsan yerine konmak”? Büyük resme bakacak olursa aslında ne kadar da günü kurtarıcı bir yaklaşım. Milyarlarca insan-dışı-hayvanın cehennem edilmiş tutsak hayatlarının hem gözümüzün önünde, hem gözümüzden ırakta süre geldiği ya da süre götürüldüğü bir gerçeklikte vücut parçaları ile çıktılarının, bedenleri ve hayatlarının hizmetimize sunulduğu hayvan sırtı üzerinden geçinen dünyamızda sadece insan yerine konsaydık(!)

Ayrıcalıklı dokunulmazlık kalkanı ardında sığınmaya çalıştığımız “insanlık” konumu, adaletsizlik ve ayrımcılık edimlerinin kendiyle mücadele edip bunları sönümlendirmek yerine bunları olduğu gibi bırakıp “insana terfi etmek” suretiyle kendini kurtarmaya çalıştıkça adaletsiz ve ayrımcılık, olgusal olarak süregelmeye devam edecek.

Eğer insan-dışı-hayvanlar üzerinden devam eden bu katliam ve kullanım düzenine son vermezsek, bu adaletsizlik ve ayrımcılığın maruz bırakılanları konumundaki hayvanlar için kaçınılmaz gerçek; kendi hayatlarını yaşamak yerine, mal ve kaynak olarak görüldükleri dünyada, hizmet edecekleri kullanıcıların kullanılanı olarak kalmak olacak.

Öte yandan, bütün hissedebilir türleri kapsayan adalet ve özgürlüğün değil, ayrımcı fikirlerinin var ettiği iktidarın hükümranları için Homo sapiens sapiens türdaşları arasında “sınırı aşanları” cezalandırma yollarından biri de, onları insandan çıkarıp hayvanlaştırmak ve sonrasında kölelik ve katliamdan nasibini aldırtmak olacaktır.

Adını koyalım. Irkçı ideoloji için bir grubu yok etmeyi meşrulaştırmanın en kolay yolu o grubu “insan”dan uzaklaştırmak olmuştur. Irkçı Nazi ideolojisi; Yahudileri, Slavları, Çingeneleri ve Afrikalıları “untermenschen” yani “altinsan” olarak tanımladı. Bu şekilde onları hayvana yaklaştırmışlardı. Ne de olsa hayvan insandan “alt” idi ve kendi çıkarlarımız söz konusu olunca onları öldürmekte sorun yoktu(!)

Birbirine savaş açan ülkelerin birbirini sıçanlıkla; belli kesimlerin diğerlerini köpeklikle suçlamasının temelinde, net şekilde insandan aşağıda tutulan hayvanlara yapılabilecek her türlü menfi icraatın meşruiyet fikri yatmaktadır.

Erkin, kadına biçtiği üretici rol, her gün kırsalda-endüstride tavuk ve inek üzerinden yeniden inşa edilmiş olunmuyor mu? Hissedebilirlik (öznel farkındalığa, sinir sistemine sahip olmak; acıyı, mutluluğu bilmek) bakımından aynı olduğumuz ve kendi hayatlarının öznesi olabilecekken bizlerin nesnesi/kölesi haline getirdiğimiz hayvanları tür ayrımı üzerinden bizden aşağıda konumlandırmamızın ardında yatan ötekileştirme fikri gerçekten hayvanla sınırlı mı?

Peki ya kadınlar, translar, eşcinseller, travestiler, interseksler, farklı dine mensup olanlar, ateistler, farklı bir milletten olanlar ya da milletsiz olanlar, evsizler, sokakta yatanlar; ötekiler? Baskın birkaç “normal” şablonunun dışında varlık gösteren bireyler için ötekileştirilmek, toplumun en zayıf halkası olan hayvanları ötekileştirebildiğimiz bir dünyada, ötekileştirme fiilinin kendini devam ettiren niteliğe sahip bir edim olarak kaçınılmaz olacak. Hayvanlar özgür olmadıkça topyekûn özgürlük olmayacak. Topyekûn özgürlük olmadıkça özgürlük olmayacak! Topyekûn özgürleşme için düsturumuz hiç kimseye ayrımcılık uygulayamayacağımız ve başlama noktamızın hayvanlar olduğu bir dünya tahayyül etmek durumundayız. Hayvanları içine dâhil etmediğimiz bir etik çember, ayrımcılıktan vazgeçmediğimiz bir adaletsizlikten başkası olmayacak.

Aradaki bağlantıyı “okuyabiliyor” muyuz? Asıl derdiğimiz ayrımcılık olgusuna kendisine karşı çıkmak olduğunu fark edebiliyor muyuz? İnsan türüne karşı yapılan ayrımcılıklardan şikâyet ederken insan türü olarak her yıl yüz milyardan fazla hayvana uyguladığımız ayrımcılık sonucu onları köleleştirdiğimiz ya da öldürdüğümüzü görebiliyor muyuz? Etik olarak yapılması gerekenin, insan-dışı-hayvanları, etik çemberin dışında tutmak değil içine almak gerektiği hususunda hem fikir değil miyiz? İnsana “terfi” etmek yerine, hayvanla vücut dokunulmazlığı ve özgürlük bakımlarından aynı çizgide olmamız gerektiği sonucuna, insan-dışı-hayvanların hissedebilirlik noktasında bizlerden farkı olmadığını biliyor olarak varmıyor muyuz?

Özgürlük ve adaletin teşekkül edebilmesi için, insan-dışı-hayvanların köleleştirildikleri bu haksız gerçekliğe karşı özgürlüğün kazanabilmesi için, hayvanlara bunu yapıyor oluşumuzun etik olarak yanlış olduğu için, topyekûn özgürleşme için terfi etmeye değil ayrıcalığı ortadan kaldırmaya ihtiyacımız var.

Bu ayrıcalığın ismi türcülük, ortadan kaldırılışının adı ise veganlıktır.

İnsan-dışı-hayvanlar, tıpkı insan gibi hissedebilir canlılardır. Acıyı, mutluluğu, tutsak edilmeyi, hazzı, ıstırabı ve stresi bilirler; sinir sistemleri vardır. Hiçbir hayvan; mal veya kaynak, yiyecek veya içecek, kıyafet veya aksesuar,  kozmetik veya medikal ürün, denek veya eğlence, ulaşım, spor veya kumar aracı değildir. Vegan olmak, hissedebilir bütün canlılara karşı âdil olmak ve hep birlikte özgürleşmek için başlama noktasıdır.

Astroloji bilimsel midir?

Bazı açılardan bakıldığında astroloji bilimselmiş gibi gözükebilir. Astroloji, gök cisimleri hakkında bilimsel bilgi ve yıldız haritaları gibi kulağa bilimsel gelen araçlar kullanır. Bazı kimseler, astrolojiyi kullanarak gelecek olaylar ve kişilerin karakterleri hakkında beklenti ve tahminde bulunurlar. Bazı kimseler ise, astrolojinin delile dayandığını iddia eder. Bu delil, kişilerin astrolojinin işe yaradığı yönündeki tecrübeleri olarak gösterilir. Peki, astroloji sorulara yanıt vermenin gerçekten bilimsel bir yolu mudur?

Şimdi aşağıdaki bilimsellik kontrol listesini kullanarak astrolojiyi değerlendirelim. Astrolojinin bilimsel olup olmadığına siz karar verin!

Doğal yaşama odaklıdır?

Astrolojinin temel tezi, gök cisimlerinin (güneş, ay, gezegenler, takımyıldızlar) dünyadaki olaylar üzerinde etkisi olduğu ya da bunlarla ilişki olduğu yönündedir.

Doğal yaşamı açıklamayı hedefler?

Astroloji, gök cisimlerinin göreli konum ve hareketleri hakkında bir takım kurallar kullanarak dünya üzerindeki olaylar ve kişilerin özellikleri hakkında açıklama yapar ve tahminde bulunur. Mesela bazı astroloji türleri, ilkbahar ekinoksundan hemen sonra doğmuş kişilerin kuvvetli ihtimalle girişimci olacağı yönünde tahminde bulunur.

Test edilebilir fikirler kullanır?

Astrolojinin oluşturduğu tahminlerin bazıları o kadar genel şeylerdir ki bu hususta herhangi bir sonuç bu tahminlere uygun olarak yorumlanabilir. Bu şekilde bakıldığında astroloji test edilebilir değildir. Fakat bazı kimseler astrolojiyi kullanarak doğal dünyadaki sonuçlarıyla doğruluğu test edilebilecek spesifik tahminlerde bulunmuştur.

Mesela, astrolojiye göre, bir kimsenin burcu, o kişiye duyulan saygı ve otorite üzerinde etkiye sahiptir. Bu şekilde spesifik tahminlerde bulunduğunda, astrolojik tahminler test edilebilirdir.

Delile dayalıdır?

Test edebilir astrolojik tahmine dayanan az sayıdaki vaka sonuçları üzerinde yapılan bilimsel çalışmada, delillerin astrolojik fikirlerin geçerliliğini desteklemediği ortaya çıktı. (Carlson, S. 1985. A double-blind test of astrology. Nature 318:419-425.) Bu durum, bilimde sıkça rastlanan bir durumdur. Bilim insanları, yanlış olduğu ortaya çıkan birçok fikri test eder. Fakat bilimin özelliklerinden biri, delillerle ortaya konduğunda yanlış fikirlerin doğru şekilde düzeltilmesidir. Astroloji ise, aksi ispatlanmış olmasına rağmen fikirlerini değiştirmemiştir.

Bilim camiasıyla ilişkilidir?

Kendi bulgularını paylaşmak ve diğerlerinin sonuçlarını eleştirel olarak değerlendirmek, astroloji pratiğinin bütünsel parçalarından değildir. Bir astrolog kariyeri boyunca tek bir makale yayınlamadan ya da bulgularını bilimsel bir toplantıda sunmadan ilerleyebilir.

Astrologlar bir yayın yaptıklarında bu yayın, genelde incelemeden geçmiş olmaz ya da bilimsel topluluk tarafından eleştirel bir değerlendirmenin yapıldığı yerlerde değildir.

Devam eden araştırmalara neden olur?

Astrolojiyle ilgili bilimsel çalışmalar, astrolojik fikirlerin geçerliliğini kanıtlamaya kalkışıp başarısız olmalarıyla birlikte sona erdiler. Bilimsel bir keşfe katkıda bulunduğu belgelenmiş bir astroloji vakası şu ana dek yoktur.

Araştırmacılar bilimsel olarak hareket eder?

Bilim insanları, ileri sürdükleri fikirlerin desteklenmesi ya da yalanlanması için başkalarının araştırma yapmasını beklemez. Bunun yerine fikirlerini test etmek için çaba sarf eder, karşıt-sav ve alternatif hipotezler üretmeyi dener ve aksi delillendirildiğinde bu fikirlerinden vazgeçer. Astrologların ise, kabul ettikleri astrolojik fikirleri titizlikle sorguladıkları görünmemektedir. Astroloji alanındaki minimum araştırma düzeyinden yansıdığı şekliyle astrologlar nadiren argümanlarını makul biçimde test etmektedir. Buna ek olarak, astroloji camiası fikirleriyle çelişen delilleri büyük ölçüde görmezden gelmektedir.

Bütün bunlar ışığında sizce astroloji bir bilim midir?

Bizim yanıtımız:

Astroloji, sorulara yanıt vermede pek bilimsel bir yol değildir. Her ne kadar astrologlar doğal dünyayı açıklamayı hedeflese de genel olarak bu açıklamaların doğruluğunu eleştirel olarak değerlendirmeye kalkışmaz ve bu eleştirel değerlendirme bilimin olmazsa olmaz bir parçasıdır. Bilim camiası, fikirlerini doğal dünyadaki delillere yönelik olarak değerlendirir ve mevcut deliller bu fikirleri desteklemediğinde bunları ya reddeder ya da uygun şekilde biçimlendirir. Astrologlar ise, kendi astrolojik fikirlerini böylesi eleştirel bir perspektifte ele almaz.

Çeviri: earthlings dünyalı

Kaynak: http://undsci.berkeley.edu/article/astrology_checklist

Gary Francione'yi örnek almak

Veganların, Gary Francione'yi örnek almaları gerektiğini düşündüğüm bir nokta olarak:

Bir süre önce, vegan bir grubun hayvanseçerlerle aynı eylemde bulunması karşısında "türcülerle omuz omuza" şeklinde bir eleştiri gelmişti bir vegan hareket tarafından. Oysa vegan grubun oradaki varlığı hayvanseçer kitleye veganlık yayını yapma işlevine de sahipti.

Bunu tıpkı Gary Francione'nin katkıda bulunduğu Büyük Maymun Projesi (The Great Ape Project)'ne benzetebiliriz. Peter Singer ve Paola Cavalieri'nin başlatıcısı olduğu proje için francione, kitabında: "Bilişsel etolojistlerin çalışmaları çok önemli olmakla birlikte, büyük maymunlar gibi bazı hayvanları insanlarla olan benzerliklerine dayanarak 'iltimaslı' bir gruba aktardığımız, diğer hayvanlara ise malımız ve kaynağımız olarak muamele etmeye devam ettiğimiz yeni hiyerarşiler yaratma ihtimali taşıması bakımından tehlikelidir de." demiş ve "Ben The Great Ape Project'te yer alan makalemde, tek başına hissetme yetisinin ahlakî topluluğa üyeliği belirlemesi gerektiği görüşünü vurguladım." diye devam etmiştir. (Gary L. Francione, Hayvan haklarına giriş çocuğunuz mu köpeğiniz mi?, sayfa 230)

Yani ortada hayvanlar arası bir hiyerarşiye yol açması olası bir tehlike var diye, ya da projede refahçı Peter Singer var diye Fracione bu projeden uzak durmamış; aksine projeye dâhil olarak katkıda bulunmuştur.

Francione, sayfa 227'de yazdığı üzere "Bizi özel yaptığını düşündüğümüz özelliklere şempanzelerin de sahip olduğunu ve sempanzelerin ahlakî topluluğun üyeleri olduğunu bile kabul etmezsek, köpekler, kediler, tavuklar, domuzlar, inekler ya da farelerle aramızdaki bilişsel benzerlikleri kabul etmemiz ve onları da ahlakî topluluğa dâhil etmemiz ihtimal dışı olacaktır." diyerek şempanzelerin ahlakî topluluğun üyeleri olduğunun kabul edilmesinin önemine değinmiştir.

Bu haliyle, Francione, sonucunun türcü fikirlerin oluşmasına neden olma olasılığının bulunduğu bir projede kendi fikirleriyle yer almıştır. Bunu yaptığı, Peter Singer gibi bir refahçıyla aynı projede yer aldığı, için kendisine "türcülerle omuz omuza" ya da "Türcü fikirleri oluşturma olasılığı bulunanlarla omuz omuza bir projede yer almıştır." şeklinde bir eleştiri getirmeyeceğim gibi yaptığı bu şeyin önemli olduğunu vurgulayacağım ve buradan da türcü fikirlerin/türcülerin var olduğu proje ya da eylemlere veganlar olarak katılım gösterip -aynı Francione'nin yaptığı gibi- türcülük karşıtı fikirlerimizle veganlık anlatmanın öneminin bir kez daha altını çizmiş olacağım.

Aynı kitabın 254. sayfasında, Fracione'nin, Peter Singer için "Bentham'ın modern yandaşı" diyerek hem Bentham'ın hem de Singer'in nasıl refahçı olduklarını açıkladığını da belirtmiş olayım.

Kaynak: Gary L. Francione, Hayvan haklarına giriş çocuğunuz mu köpeğiniz mi?

Ekleme: Francione, 2006 yılında yayınladığı makalesinde, "The Great Ape" projesine katılmış olmayı bir pişmanlık olarak değerlendiriyor. Zira proje, primatların insana benzerliğine vurgu yapıyor.

Öte yandan, benim burada önemli gördüğüm fikir, Francione'nin "Ben The Great Ape Project'te yer alan makalemde, tek başına hissetme yetisinin ahlakî topluluğa üyeliği belirlemesi gerektiği görüşünü vurguladım." (Gary L. Francione, Hayvan haklarına giriş çocuğunuz mu köpeğiniz mi?, sayfa 230) kısmıdır.

Bu örneği Francione'nin mevcut fikirlerinin ne olduğundan bağımsız olarak işaret ediyorum ve bir kez daha söylüyorum: Bir eylemde türcü insanların arasına girip onlara veganlık anlatmak sizleri türcülerle "omuz omuza" bir konuma getirmez; türcülüğe karşı eylem yapan kişiler konumuna getirir.